Afscheid. Donderdag 17 maart 2011

Vandaag weer een echte Tereo dag. Het LRP is sinds maandag weer open en natuurlijk is het eerste wat we doen een bezoek brengen, samen met Piet en Marianne. We treffen een ontspannen sfeer aan en de jongelui zijn weer volop in de running. Er is een nieuwe onderwijzeres, Anneke Bernardo. Ze maakt op ons een degelijke indruk en samen met Lilli en Innocent vormen ze een goed team. We horen dat ook de vrijwilligers hun plaats weer zullen innemen en dat stemt ons tevreden.

We hebben een tas lekkere verse broodjes met beleg meegebracht, want ondanks dat er een pan pasta op het fornuis staat, gaan belegde broodjes er nog wel bij in, pubers hebben altijd honger. Boven treffen we een rustige sfeer aan en de meisjes zijn met naaiwerk bezig. Ik sta er versteld van hoe secuur ze naald en draad hanteren, ik zou het niet zo kunnen. Ik wil volgend jaar proberen een of twee van de meisjes in ons huis wat huishoudelijk werk te laten doen onder leiding van onze Diane. Ik denk, dat die goed met de meisjes kan omgaan en ze heel wat in de praktijk kan leren.

We gaan weer naar beneden. De jongens hebben met ons “bakkie” een volledige keuken opgehaald, die na een verbouwing aan het LRP is geschonken. Ze gaan onder leiding van Innocent een keukenhoek voor de meisjes bouwen, de tekeningen zijn al gemaakt. Tevens hebben ze mooie dienbladen gemaakt van oud hout, ze zien er prachtig uit. We beginnen de knullen steeds beter te kennen en we lachen gelukkig ook wat af.

Naomi, die ons vanmorgen ook heeft opgevangen, praat ons nog bij, en dan is het tijd om afscheid te nemen. Dat gaat met veel omhelzingen gepaard, ook gaan we in een kring staan en doet een van de jongens een dankgebed. Hij doet dat zo goed, dat ik moeite heb mijn tranen in te houden. Piet en Marianne blijven nog tot half april in Zuid Afrika en zullen dus nog regelmatig terugkomen.

We vertrekken en gaan naar de school. Voor onze jongere kinderen hebben we voor deze ene keer ook wat snoep meegenomen. Dat mag voor een keer. Het is bijna hun lunchtijd en Tina, onze kokkin, heeft vandaag een curry met boerenworst gemaakt. Het ruikt lekker. Stiekem vinden wij dat er wel een beetje meer op de borden zou mogen liggen, maar wij zijn dan ook wel erg verwend.

De onderwijzeressen Veronica, Julia, Lizalia en Diane praten ons nog even bij en dan wordt het ook hier weer tijd om afscheid te nemen. We constateren met trots dat de kinderen keurige nieuwe uniformpjes dragen, geschonken door een vrijwilligster c.q Zuid Afrikaanse sponsor.

Daarna lunchen we met z’n vieren, totdat Colin komt opdagen. Sietse en Piet hebben nog een laatste bespreking met Colin Robb(voorzitter van het Tereo bestuur) en Marianne en ik gaan nog even wat winkelen. Na anderhalf uur pikken we onze mannen weer op.

Thuis gaan we ons voorbereiden op onze vlucht naar Nederland met minder gewicht aan bagage dan toen we kwamen. Al het speelgoed en de kleding heeft een goede bestemming gevonden.


Het was weer fijn, om dit jaar het Tereo Project mee te maken. De school loopt geweldig goed. De discipline is duidelijk aanwezig en de kwaliteit van het onderwijs is indrukwekkend. De leerkrachten zijn heel serieus bezig en de social worker heeft een hele goede job geleverd in de sociale begeleiding. De kinderen die doorstromen naar het reguliere onderwijs (de "mainstream") doen het daar ook geweldig goed.
Dat het Tereo Home gaat sluiten was wel even een verrassing, maar doordat onze kinderen die zo’n huis nodig hebben, via onze social worker, kunnen worden geplaatst in andere huizen van de overheid, is het wel begrijpelijk. Het Tereo Project kan zich zo beter concentreren op de dingen waar ze goed in zijn: onderwijs en begeleiding.
Voor het LRP was het een turbulente maand, maar het lijkt er op, dat alles weer volop op de rails staat, en ons enthousiasme voor dit project is alleen maar toegenomen.
Al met al gaan we met een goed gevoel terug naar Nederland. En met dit goede gevoel besluit ik Puck’s Dagboek 2011.

Woensdag 16 maart 2011

Vandaag weer een rondleiding op de school. Golfvrienden van Hoenshuis zijn op rondreis in Zuid Afrika en doen 4 dagen Somerset West. Een afspraak is gemaakt. Om 10 uur bij het Lord Charles Hotel, en dan naar de school. Het loopt echter helemaal mis. Wij wachten bij het hotel, zij elders. Later horen we dat ze Paul en Doris ontmoet hebben in de Waterstone Shopping Mall, maar de rondleiding gaat dus de mist in. Ontzettend jammer, we zijn zo trots op onze school en willen het graag laten zien, vooral aan onze sponsors.

Sietse is ’s middags weer weg. Hij heeft een gesprek, samen met Piet, met Dave Skeeles, tot 1 maart 2011 de penningmeester van Tereo Zuid Afrika. Dave is sinds kort met pensioen en gaat binnenkort Somerset West verlaten. Piet en Sietse willen nog graag even afscheid nemen van Dave, een man die we al jaren kennen, die vanaf het begin bij Tereo betrokken was en een geweldige supporter van het LRP is. Jammer, dat hij vertrekt.

Donderdag 10 maart 2011

Sietse rent weer het huis uit voor Tereo. Piet en hij zien Colin weer voor hun wekelijkse vergadering. Als hij thuis komt heeft hij een goed bericht. Het LRP wordt a.s. maandag weer opgestart. De opstart zal nog voorzichtig zijn. De opvang van de kinderen zal worden gedaan door de nieuwe ‘teachers’, Innocent, Lilli en Anneke. Ze gaan er van uit, dat de meeste kinderen weer terugkomen en dan moet er eerst met hen worden gepraat. Ook moeten alle vrijwilligers nog worden geïnformeerd, moet het lesprogramma nog worden gecheckt en moeten, zonodig, de roosters worden aangepast aan de nieuwe situatie.

Colin heeft ons gevraagd, niet meteen de eerste dagen op de stoep van het LRP te staan, maar even te wachten, totdat alles weer op gang komt. Piet en Sietse hebben daarom afgesproken, dat we elkaar donderdag om 11.00 uur bij het LRP ontmoeten. Daarna gaan Sietse en ik afscheid nemen bij de school, want we gaan de maandag daarna weer terug naar Nederland. ’s Middags hebben we dan nog een meeting met Colin. Voor ons een afscheid, Piet en Marianne blijven nog een paar weken.

Vrijdag 4 maart 2011

Voor ons een drukke dag. We doen mee aan de ECHO Golfdag. Een golfwedstrijd op Erinvale. ECHO is een organisatie van de bewoners van de huizen op Erinvale Golf Estate. Zij noemen zichzelf Erinvale Care & Help Organization. Ze richten zich vooral op de steun aan studenten, die universitaire opleidingen volgen. Maar daarnaast verzamelen en verdelen ze kleding en huisraad voor de bewoners van townships, en steunen ze voedselprogramma’s (o.a. soepkeukens) voor diezelfde townships.

Ook enkele Nederlandse vrienden van ons doen dit jaar weer mee. Die komen vooraf koffie drinken bij ons thuis. Sietse is dan al weg, want hem is gevraagd om kennissen van Teun rond te leiden door de Tereo school. Dat is volgens hem allemaal prima gelopen en we hebben die middag een fijne golfwedstrijd, met prachtig weer, en ’s avonds een prima diner op de golfclub. En dat allemaal vanwege het goede doel. Zoiets zouden wij in Nederland ook maar eens moeten doen.

Maandag 28 februari 2011

Sietse heeft weer, samen met Piet, een afspraak met Colin, de voorzitter van het management team van Tereo. Hij zal hen bijpraten over de nieuwe situatie bij het LRP.

Sietse vertelt, dat het een vrij korte bijeenkomst was geweest. Het Tereo bestuur is bezig de personele problemen aan te pakken. Daarvoor is even tijd nodig, maar ze hebben al een aardig idee hoe het op korte termijn moet worden geregeld. Hun verwachting is, dat het LRP binnen enkele weken weer kan worden opgestart.

Ook hebben Piet en Sietse kennis gemaakt met de nieuwe penningmeester van Tereo, Chris Hinrichsen. Hij is een ervaren accountant, die veel werkt met NGO’s in de onderwijs- en charitatieve sfeer.

Maandag 28 februari 2011

Er breken nu een paar rustige dagen aan en we kunnen iets voor ons zelf gaan plannen.
Vanmiddag hebben Piet en Sietse een afspraak met het Tereo bestuur en blijf ik met een goed boek thuis.

De komende dagen worden er nog wat afspraken gemaakt om wat mensen rond te leiden, maar daarover dus later meer.

Zondag 27 februari 2011

Kerkbezoek. We gaan met Lloyd en Ricci naar een van de townships hier in Somerset. Lloyd en Ricci hebben een aantal jaren de Tereo organisatie gerund en zijn zeer goede vrienden van ons geworden, in vorige jaren heb ik hier al iets over verteld. Een groot deel van onze Tereo kinderen komt uit deze omgeving, waar je niet vrolijk van wordt. Op zondag speelt het leven zich op straat af, kleurrijk, maar de armoede druipt er af.

We bezoeken de kerk waar we twee jaar geleden ook zijn geweest en het is verrassend hoe ze ons weer ontvangen. We hebben speelgoed voor de kinderen meegebracht en ze reageren verrukt en de ouders ook. Ik ben alleen een beetje voorzichtig geworden met ‘huggen en kussen’, de kinderen hebben nog wel eens last van wormen en Lloyd raadt ons aan om vooral goed onze handen te wassen.

De kerkdienst is geweldig er wordt zeer luid gezongen en gebeden, oorverdovend. Ze hebben tegenwoordig ook een aantal microfoons en dat maakt het nog erger. De pastor nodigt ons uit om iets over ons zelf te vertellen maar ik zeg in het kort, dat ik heel veel bewondering heb voor de vrouwen in Zuid Afrika. De rol van de mannen is niet altijd even duidelijk, ze nemen hun verantwoordelijkheden niet zo nauw, en dus komt bijna alles op de vrouwen neer.

Na de dienst bezoeken we nog het gezin waar we twee jaar geleden de baby vonden die voor ons verborgen werd gehouden. Hij verkeerd in blakende welstand, fijn te zien. We verlaten de township en gaan nog even een lichte lunch te gebruiken en praten na. Een geweldige zondag ochtend.

Zaterdag 26 februari 2011

Tijd voor een nieuw bezoek aan de Country Craft Market. Daar kopen we meestal de kleine presentjes om op het bord te leggen bij ons benefietdiner. Ook worden daar enkele prijzen voor de tombola van deze benefietavond gekocht.

Hannie gaat weer mee, en we hebben afspraak met Piet en Marianne om elkaar op de markt te ontmoeten. Het is een prachtige, maar heel warme dag. De mannen willen niet mee, maar leveren ons ter plekke af. Rond 12 uur laten we ze onze aankopen zien en drinken een kop koffie en een glas wijn. Een gebruikelijke, en ook heel gezellige activiteit voor de zaterdagmorgen.

Onze aankopen vallen in goede aarde, we proberen altijd dingen te kopen die voornamelijk door vrouwen uit de townships zijn gemaakt. De enorme werkeloosheid laat zien dat zij op alle mogelijke manieren proberen de kost te verdienen en dat lukt soms aardig, ik laat ook altijd mijn bewondering blijken.

Het kralenwerk wordt met zeer veel precisie gemaakt, het is verfijnd werk. Ons oog is gevallen op schattige kleine poppetjes. We moeten flink afdingen want we hebben nog al wat nodig, maar het lukt en beide partijen zijn tevreden. Marianne ontfermt zich over de aankopen ze heeft gelukkig altijd ruimte genoeg in haar koffer. Iedereen tevreden en we maken ons op voor een rustige zaterdagmiddag.

Vrijdag 25 februari 2011

We hebben een afspraak met Colin Robb, de voorzitter van Tereo. Om 10 uur zijn we bij de padstal “The Farmhouse”, in het centrum van Somerset West. Piet en Marianne zijn er ook.

Colin vertelt de huidige stand van zaken bij Tereo. En het is dit keer best belangrijk. Allereerst vertelt hij, dat Charlie Bruintjies, de leider van het LRP, zijn ontslag heeft ingediend. Hij is vertrokken bij Tereo, omdat hij een politieke functie “als raadslid” wil proberen te krijgen bij de komende lokale verkiezingen in mei van dit jaar. We schrikken hier erg van, want Charlie is altijd een grote inspirator en regelaar van het LRP geweest. Zijn vertrek betekent dan ook veel voor het LRP. Het bestuur van Tereo wil de hele personele situatie nu opnieuw bekijken. Om dit mogelijk te maken is besloten om het LRP even stil te leggen. Het bestuur hoopt, dat binnen enkele weken het project weer “op de rails” staat.

Ik schrik hier toch wel van, en ik hoop, dat het LRP snel weer kan draaien. Er moeten natuurlijk begeleiders zijn, en dat is niet in een handomdraai te regelen. Maar toch, voor die kinderen is het belangrijk, dat het snel weer door gaat. We hebben foto’s gezien van het eindejaarsfeest in december. Het is geweldig om dan te zien, hoe succesvol het eerste jaar is geweest. De kinderen hebben die laatste schooldag aan hun verzorgers kunnen laten zien, wat ze konden. Hun werkstukken in de hal, prachtige jurken (zelf gemaakt), eten koken, muziek en zang. Het ziet er op de foto’s allemaal prachtig uit. De kinderen zijn goed op weg naar een beter leven, waarin ze hun eigen keuzes kunnen maken. Ik hoop, dat er heel snel een oplossing komt voor de problemen.

Colin heeft ook nog een andere mededeling. Het bestuur van Tereo Zuid Afrika heeft Siemens gevraagd om een andere partner te zoeken voor het Tereo Home. Het managen van het Tereo Home naast de School en het LRP wordt een te grote belasting. Siemens heeft al aangegeven met een andere partner door te willen gaan en zal blijven bijdragen in de financiering. Wij hebben als Vrienden van Tereo vrijwel geen financiële bijdrage aan het Tereo Home gegeven, maar ik vind het toch wel een beetje jammer. Het was zo leuk om met die kinderen te praten en te zien hoe de huismoeders ze verzorgden.

Inmiddels heeft Susan de Jager, de eigen Social Worker van Tereo, heel intensieve contacten met social workers van de overheid. Daardoor kunnen de Tereo kinderen zonder huisvesting, nu elders in overheidsinstellingen worden ondergebracht en begeleid. Gelukkig kan Tereo wel het onderwijs van die kinderen blijven verzorgen. Colin zegt, dat Tereo zich wil concentreren op haar onderwijskundige en opvoedende taken voor de beide doelgroepen (de “lagere school” en het LRP).

Al met al een vergadering, die best veel indruk op ons maakt. We praten met een kop koffie nog even na met Piet en Marianne. Die waren in november/december nog bij het LRP en werden ook verrast door het nieuws van Charlie’s vertrek. Toen Sietse en ik begin februari in Somerset West de eerste gesprekken hadden, voelden we wel, dat er iets aan de hand was, zeker na het gesprek met Charlie bij ons thuis. Maar het definitieve nieuws kwam toch best pittig aan. Maar we zijn vol goede moed en hopen, dat het allemaal weer snel goed komt.

Woensdag 23 februari 2011

Teun en Hannie zijn een dagje naar Hout Bay geweest. Daar hebben ze een oud-collega ontmoet en gezamenlijk geluncht. Hun enthousiaste verhaal over het Tereo project werd warm ontvangen, ze wilden graag eens komen kijken. Sietse heeft meteen met ze gebeld, en met veel passen en meten konden we een tijdstip vinden. Ze komen op 4 maart naar de school. Zo zie je maar, waar een enthousiast verhaal toe kan leiden.

We hebben overigens nog een paar rondleidingen afgesproken, maar we schuiven, waar dat kan, zoveel mogelijk door naar een later tijdstip, als Teun en Hannie weer in Nederland zijn.

Dinsdag 22 februari 2011

Het is de laatste dagen wat rustig geweest met Tereo. Wel veel telefoontjes, met Naomi, met Colin. Ook nog op bezoek bij Lloyd en Ricci. Zij waren mede-oprichters van Tereo in 1999, en Ricci is jarenlang projectleider geweest. Maar we hebben een paar heerlijke “vrije dagen” achter de rug. Vandaag is het weer een echte Tereo dag. Na de golf in Strand rijden we nog even bij de school langs. Het is 1 uur geweest, de kinderen gaan net weg. We willen even met Naomi praten, maar ze heeft eigenlijk geen tijd. Als ik vraag, waarom niet, neemt ze me mee naar de gemeenschapsruimte. Daar zitten alle Tereo medewerkers, van de school, van Tereo Home en van het LRP, met z’n allen aan een feestelijk gedekte tafel. Het blijkt een surprise party te zijn voor Naomi. Het is haar (60-ste) verjaardag. We worden meteen uitgenodigd om aan te schuiven, maar dat vinden we niet passend. We feliciteren Naomi natuurlijk, begroeten alle mensen en vertrekken weer. Het was goed om al die mensen eens bij elkaar te zien.

Sietse heeft natuurlijk wat foto’s gemaakt, maar heeft zijn kabeltje vergeten en kan ze niet in de computer zetten. Foto volgt dus later.

Ondertussen heeft Piet alweer gebeld. Hij en Marianne zijn gisteren in Zuid Afrika aangekomen en zullen tot medio april blijven. Ze komen voor een “sundowner” meteen naar ons toe, maar ook om te worden bijgepraat over Tereo zaken. Ze hebben komende vrijdag een afspraak met Colin, de voorzitter van Tereo. Na een gezellige borrel in onze tuin wordt het gesprek voortgezet op het terras van het Erinvale Hotel.

Dinsdag 15 februari 2011

Vroeg uit de veren, ik heb tijd nodig om me voor te bereiden voor de golf. We slaan om iets over achten af. Na afloop zijn we behoorlijk afgepeigerd en gaan snel naar huis. Snel in de pool, want vanmiddag komt onze vriend en leraar van het LRP Charlie Bruintjies op bezoek.
We hadden elkaar i.v.m. zijn oogproblemen nog niet gezien en constateren dat het beter met hem gaat. We omhelzen elkaar. Ons gesprek gaat natuurlijk over de kinderen en mijn emoties slaan weer op hol als het om (onze) kinderen gaat. We willen ze zo graag een goede plaats in het leven geven, het moet lukken.

Charlie blijft anderhalf uur, daarna kunnen we eindelijk een beetje uitrusten en samen napraten. Weer een dag Tereo, we blijven vanavond gewoon ouderwets thuis en ik lig om half tien in bed omdat ik gewoon doodmoe ben.

Maandag 14 februari 2011

Sietse is vroeg naar de gym, we hebben om 10 uur een afspraak met Colin, de voorzitter van het Zuid Afrikaanse Tereo bestuur. De bedoeling is dat we bijpraten . We doen dit in het restaurantje waar we meestal afspreken en beginnen met de heerlijkste cappuccino die je in Somerset kunt krijgen. Colin is gewoon een nuchtere, helder denkende bestuurder, die de dingen goed op een rijtje heeft. Over en weer klikt het weer als vanouds.

We constateren dat het op de school erg goed gaat en dat er op het LRP soms nog wel wat aanloop problemen zijn, maar dat komt wel goed. Belangrijk is dat de jongelui erg gemotiveerd zijn en daar gaat het tenslotte om.

Na afloop zeg ik tegen Sietse dat er geen dag voorbij gaat zonder met Tereo bezig te zijn. Volgend jaar zal dat niet anders zijn, ons enthousiasme blijft en de emotie ook. We constateren ook nu weer, dat we steeds meer over dit land aan de weet komen. We merken, dat we, hoe dan ook, of het nu over zwarte of blanke mensen gaat, onze culturen enorm verschillen. We kunnen daar overigens goed mee leven. Ik weet ook dat ik het niet mag vergelijken met het leven in Nederland. Hier zijn ze blij met bijna niks en wij zijn soms zulke betweters en klagen over van alles en nog wat, zonder ons echt over onze medemens te bekommeren. Gelukkig zijn er uitzonderingen.

We rijden na ons gesprek naar WedgeView, het Guesthouse van Anouk en Dave Bakker. Anouk is ook vrijwilligster bij Tereo. Ze is kinderpsychologe en begeleid één ochtend in de week individuele kinderen van de Tereo school. Hun Guesthouse ligt op een prachtige locatie in de buurt van Stellenbosch. Onder het genot van een drankje genieten we van de prachtige omgeving. We brengen een aantal flyers voor hen mee over Tereo, die ze aan hun gasten kunnen laten zien. Tereo is natuurlijk ook het onderwerp van het gesprek.

Al met al weer een goed bestede ochtend, we brengen de middag rustig door morgen gaan we erg vroeg golfen en wil ik een beetje uitgerust zijn.

Woensdag 9 februari 2011

Vandaag staat Sietse met een groen petje als herkenningsteken, op de parkeerplaats bij onze supermarkt. We hebben om half elf afgesproken met een tweetal echtparen, Els en Ben, en Margot en Luc. We gaan weer beide projecten bezoeken. Het belooft een heel warme dag te worden. Eerst dus weer naar de school, waar weer de nodige schrijfwaren worden overhandigd en dan komen er ook nog stroopwafels te voorschijn. Naomi is er vandaag niet, maar Sietse is een goede vervanger en legt buiten in de schaduw van een boom alles uit over Tereo. Dan de school in en de kennismaking met de kinderen en de onderwijzeressen. Ik verval in herhaling als ik zeg dat onze gasten onder de indruk zijn, ze stellen veel vragen en zijn super enthousiast. We zien nog even snel dat Susan met een moeder in gesprek is maar daar willen we niet bij zijn natuurlijk.

We vertrekken naar het LRP. Lydia (een van de teachers) ontvangt ons en geeft uitleg. De boys zitten rond de zelfgemaakte tafel en zijn o.a. met aardrijkskunde bezig. Op een zelfgemaakt kaartje moet ik aanwijzen waar Kaapstad ligt. Sietse vraagt een van de jongens aan onze gasten uitleg te geven over hun vorderingen, vooral over de houtbewerking, en hij doet het geweldig. Ik blijf nog even met de jongelui aan tafel zitten en beloof ze dat ik nog meer mijn best zal doen om Afrikaans te leren.

Nu naar boven, de meisjes zijn druk bezig en nu mag een van hen uitleg geven en dat doet ze op heel heldere wijze. Ook dit keer worden alle gemaakte producten getoond. De schriften mogen worden ingekeken, ze zijn er reuze trots op.

We nemen afscheid, de meisjes staan ons voor het raam na te zwaaien en wij praten nog even na, Het is inmiddels 35 graden geworden, dus gauw even boodschappen halen en naar huis voor een vrije middag die inmiddels alweer bijna om is. Ik zit binnen want buiten is het veel te heet.

Dinsdag 8 februari 2011

We pikken Sjaak en Ciska om negen uur op in hun hotel. Zij gaan vandaag met onze gids en vriend Charles een lange rit maken, maar eerst dus naar Tereo. Charlie is er nog steeds niet en dus ontvangt Naomi ons. Ze geeft zeer helder uitleg hoe het er op het LRP aan toe gaat en we constateren hoe geordend alles er bij staat. Vooral de producten van de houtbewerking krijgen veel aandacht en de boys zijn er trots op. We geven ze veel complimenten en luisteren naar wat ze te vertellen hebben. Het blijven toch echte pubers, alleen met nare achtergronden. Ik heb net weer gehoord dat er weer een nieuwe drug is. Het is een namaak tattoo sticker, maar in de lijm zit een gevaarlijker stof die via de huid in het lichaam komt en die verslavend werkt. Ik schrik me rot.

Nu naar boven, waar de girls vol trots hun zelf gemaakte producten laten zien, zoals prachtige deurstoppers, schorten, kussens en mooie dozen. Ook de andere schoolresultaten worden geshowd en we zien echt resultaat. Het geeft ons een fijn gevoel. De kinderen vragen nog wanneer Marianne weer komt koken, dat vinden ze fantastisch.

Na het bezoek dragen we onze gasten over aan Charles, die overigens ook de rondleiding heeft bijgewoond, en gaan dankbaar naar huis om vanmiddag met Teun en Hannie een potje te gaan golfen in de hitte. Morgen krijgen we nog vier bezoekers uit Nederland en daarna een paar dagen rust.

Maandag 7 februari 2011

Vandaag halen we Sjaak en Ciska van de Zanden op in het Erinvale Estate Hotel, bij ons om de hoek. Zij zijn sponsors uit Nederland en zijn speciaal een paar dagen naar Kaapstad gevlogen om ons project te zien.

We vertrekken rond tienen en gaan als eerste naar de school. Ciska heeft veel kleurboeken, pennen en schriften bij zich. Ze zijn er, zoals gewoonlijk, op de school erg blij mee. Als we aankomen staat Naomi al op ons te wachten. Eerst de rondleiding door de school. De kinderen zijn serieus bezig, het onderwijs gaat gewoon door en er worden de nodige foto’s genomen. Sjaak en Ciska proberen wat Afrikaanse woorden te leren. We laten vol trots de keuken zien en stellen de beide koks voor die een lekker potje “kos” aan het voorbereiden zijn .
We krijgen koffie en thee aangeboden en hebben een verhelderend gesprek met de staf van de school. Susan, onze social worker, vertelt iets over haar werk en haar deel in de begeleiding van de kinderen. Daarbij komen vooral de achtergronden van de kinderen aan de orde. Ciska en Sjaak zijn zichtbaar onder de indruk.

Charlie, de leider en inspirator van het LRP project, is ziek en we hopen, dat hij er morgen weer is. We stellen dit bezoek dus uit tot morgen. We rijden onze gasten terug naar hun hotel, maar nemen onderweg nog een lichte lunch in Gordon’s Bay en praten nog wat na.

Onze gasten vinden het een welbestede dag en willen vanavond graag op tijd naar bed. Morgen hebben ze een druk programma en dan gaan we dus ook naar het LRP. Dus morgen meer.

Donderdag 3 februari 2011 (2)

Vandaag is het eindelijk zover, Na een weekje vakantie gaan we voor de eerste keer tijdens dit bezoek naar de school. Het is bloedheet en onweersluchten hangen dreigend in de verte. Later op de dag zullen we een stevige onweersbui krijgen. Op de school vangt Naomi, de projectleidster, ons op. Ze klaagt ook over de hitte en de hoge luchtvochtigheid van deze dag.

Het gaat goed op de school. In de keuken (een belangrijke donatie van KLM-personeel) wordt heerlijk rijst met kerrie en kip gekookt, en in de klassen wordt zeer serieus les gegeven. Dat blijkt ook wel uit de resultaten van het afgelopen schooljaar. Liefst 11 kinderen konden (meestal vroegtijdig) de school verlaten om door te gaan naar een normale Zuid Afrikaanse school. Weer een mooi resultaat, dat aangeeft, dat het niet alleen om opvang gaat maar ook om serieus onderwijs. De leraressen Veronica, Lizalia, Diane en Julia hebben de wind er goed onder en het is muisstil in de klassen. Veronica vertelde overigens ook nog, dat de Tereo kinderen het op hun nieuwe Zuid Afrikaanse school heel goed doen!

Er zijn nu 42 kinderen ingeschreven en er komen er misschien nog bij. De plaatsen van de schoolverlaters zijn dus weer aangevuld met nieuwe kinderen. Ook nu zijn er weer kinderen van 10-12 jaar, die nog nooit een school hebben bezocht. Het is heel triest, maar ze krijgen nu door Tereo tenminste een kans. De allerkleinsten zijn natuurlijk emotioneel voor ons weer het schattigst. Spelenderwijs worden de eerste beginselen in lezen en rekenen bijgebracht. Vlak voor ons vertrek is de lunchpauze. De kinderen halen hun bordje in de keuken, pakken een stoel en gaan keurig aan de tafels (gesponsord door Annemarie en Wim) zitten eten. Een aantal jaren terug zaten ze nog op de grond te eten.

We gaan vervolgens naar het LRP (het Tereo Life Readiness Program). Naomi vertrekt gelijk met ons, ze moet er ook naar toe. We missen de grote inspirator van dit programma Charlie Bruintjies. Hij is sinds een paar dagen ziek (met oogklachten). Naomi verwacht hem maandag weer terug. Maar we treffen natuurlijk wel Lydia aan, die meestal de meisjes onder haar hoede heeft. Daarnaast is er een nieuwe leerkracht bij. De naam weet ik niet meer, maar hij maakt een geweldig goede indruk. Hij geeft de jongens les, met behulp van een flip-over en een bord, maar hij schijnt ook heel handig in vaardigheden te zijn. Het is een Zimbabwaan, net als het andere nieuwe gezicht, Lissi, die de zorg voor de keuken heeft en daarbij de leerlingen nog wat les geeft ook. Ze is een asielzoekster, en hoopt in juni definitief asiel te krijgen. De kinderen herkennen ons meteen als we binnenkomen. Het is dus weer hug, hug, hug …. We vinden het zelf ook prachtig.

Ik heb een hoop breiwol, breinaalden e.d. gekregen. Ze zijn er erg blij mee. Ik praat alleen nog wat verder met Lydia. Ze is bezig met een project over seksuele voorlichting voor de meisjes. De meisjes hebben het zwaar in de townships. Ze slapen in kleine “huisjes”, vaak met meerderen in een bed, soms bij andere familieleden. Het afgelopen weekend is (weer) een meisje verkracht, die nu getraumatiseerd bij het Tereo LRP rondloopt. Die wordt door Lydia opgevangen. Ook moeten de meisjes allemaal precies aangeven als ze ongesteld zijn. Zijn ze over tijd, dan wordt meteen ingegrepen. Als ik de verhalen van Lydia hoor, druppen de tranen op mijn laptop. Een ander probleem is, dat meisjes soms een kind willen, omdat ze geen pop hebben. Of ze hebben een tienervriendin in de township die ook zo’n leuk baby’tje heeft. Lydia praat urenlang met de meisjes en merkt ook, dat het resultaat heeft. Overigens krijgen de jongens, behalve vaardigheidstraining, ook lessen in levensoriëntatie.

Om een uur of twee gaan we naar huis. Met een tevreden gevoel. Maandag en woensdag hebben we weer rondleidingen, maar ik weet nu al, dat de mensen uit Nederland ons project geweldig zullen vinden. Maar daarover later meer.

Donderdag 3 februari 2011

We zijn inmiddels in Somerset West aangekomen. Na een goede reis landden we om 05.30 uur veilig en op tijd op Cape Town International Airport, waarna Charles, een bevriende gids, ons veilig naar ons overnachtingsadres bracht. De dag werd besteed aan het ompakken en een beetje uitrusten van de nachtvlucht. De volgende dag vertrokken we voor een 8-daagse trip door Zuid Afrika. Naar het Oosten, naar Addo ElephantPark en Grahamstown via de Garden Route. Terug via de Kleine Karoo en Oudtshoorn. Eergisteren waren we weer terug in Somerset West.

In ons huis moest alles nog even op de goede plek worden gezet, allerlei zaken worden geregeld en de contacten met buren, vrienden en kennissen weer worden geactiveerd. Dat is nu grotendeels achter de rug. Vandaag gingen we voor de eerste keer naar Tereo. Over dit bezoek gaat het volgende bericht, dat morgen of overmorgen op de blog verschijnt.

De voorbereidingen, druk, druk, druk

We zijn druk bezig met de voorbereidingen voor ons jaarlijkse bezoek aan Zuid Afrika. Zondag 23 januari vertrekken we. Na aankomst op maandagmorgen gaan we onze "buren" in Somerset West bezoeken. We overnachten daar, en gaan dan langs de Garden Route trekken. Mijn man Sietse heeft me dit jaar veel olifanten beloofd. We gaan daarom in ieder geval naar ADDO Elephant Park in Eastern Cape. Vanaf 1 februari zijn we weer in ons vertrouwde huurhuis op Erinvale Golf Estate in Somerset West. Dan zal ik ook weer getrouw verslag gaan doen van onze Tereo belevenissen.

Het is overigens nu telefonisch spitsuur. Vele vrienden en vriendinnen willen spullen meegeven voor de Tereo kinderen. Andere vrienden, die nu ook naar Zuid Afrika gaan, bellen of we nog ruimte in onze bagage over hebben. Maar wij zijn ook gebonden aan de mogelijkheden die Air Berlin ons kan geven (30 kg per persoon). We zullen alle ruimte die we kunnen maken in ieder geval goed gebruiken.