Afscheid. Donderdag 17 maart 2011

Vandaag weer een echte Tereo dag. Het LRP is sinds maandag weer open en natuurlijk is het eerste wat we doen een bezoek brengen, samen met Piet en Marianne. We treffen een ontspannen sfeer aan en de jongelui zijn weer volop in de running. Er is een nieuwe onderwijzeres, Anneke Bernardo. Ze maakt op ons een degelijke indruk en samen met Lilli en Innocent vormen ze een goed team. We horen dat ook de vrijwilligers hun plaats weer zullen innemen en dat stemt ons tevreden.

We hebben een tas lekkere verse broodjes met beleg meegebracht, want ondanks dat er een pan pasta op het fornuis staat, gaan belegde broodjes er nog wel bij in, pubers hebben altijd honger. Boven treffen we een rustige sfeer aan en de meisjes zijn met naaiwerk bezig. Ik sta er versteld van hoe secuur ze naald en draad hanteren, ik zou het niet zo kunnen. Ik wil volgend jaar proberen een of twee van de meisjes in ons huis wat huishoudelijk werk te laten doen onder leiding van onze Diane. Ik denk, dat die goed met de meisjes kan omgaan en ze heel wat in de praktijk kan leren.

We gaan weer naar beneden. De jongens hebben met ons “bakkie” een volledige keuken opgehaald, die na een verbouwing aan het LRP is geschonken. Ze gaan onder leiding van Innocent een keukenhoek voor de meisjes bouwen, de tekeningen zijn al gemaakt. Tevens hebben ze mooie dienbladen gemaakt van oud hout, ze zien er prachtig uit. We beginnen de knullen steeds beter te kennen en we lachen gelukkig ook wat af.

Naomi, die ons vanmorgen ook heeft opgevangen, praat ons nog bij, en dan is het tijd om afscheid te nemen. Dat gaat met veel omhelzingen gepaard, ook gaan we in een kring staan en doet een van de jongens een dankgebed. Hij doet dat zo goed, dat ik moeite heb mijn tranen in te houden. Piet en Marianne blijven nog tot half april in Zuid Afrika en zullen dus nog regelmatig terugkomen.

We vertrekken en gaan naar de school. Voor onze jongere kinderen hebben we voor deze ene keer ook wat snoep meegenomen. Dat mag voor een keer. Het is bijna hun lunchtijd en Tina, onze kokkin, heeft vandaag een curry met boerenworst gemaakt. Het ruikt lekker. Stiekem vinden wij dat er wel een beetje meer op de borden zou mogen liggen, maar wij zijn dan ook wel erg verwend.

De onderwijzeressen Veronica, Julia, Lizalia en Diane praten ons nog even bij en dan wordt het ook hier weer tijd om afscheid te nemen. We constateren met trots dat de kinderen keurige nieuwe uniformpjes dragen, geschonken door een vrijwilligster c.q Zuid Afrikaanse sponsor.

Daarna lunchen we met z’n vieren, totdat Colin komt opdagen. Sietse en Piet hebben nog een laatste bespreking met Colin Robb(voorzitter van het Tereo bestuur) en Marianne en ik gaan nog even wat winkelen. Na anderhalf uur pikken we onze mannen weer op.

Thuis gaan we ons voorbereiden op onze vlucht naar Nederland met minder gewicht aan bagage dan toen we kwamen. Al het speelgoed en de kleding heeft een goede bestemming gevonden.


Het was weer fijn, om dit jaar het Tereo Project mee te maken. De school loopt geweldig goed. De discipline is duidelijk aanwezig en de kwaliteit van het onderwijs is indrukwekkend. De leerkrachten zijn heel serieus bezig en de social worker heeft een hele goede job geleverd in de sociale begeleiding. De kinderen die doorstromen naar het reguliere onderwijs (de "mainstream") doen het daar ook geweldig goed.
Dat het Tereo Home gaat sluiten was wel even een verrassing, maar doordat onze kinderen die zo’n huis nodig hebben, via onze social worker, kunnen worden geplaatst in andere huizen van de overheid, is het wel begrijpelijk. Het Tereo Project kan zich zo beter concentreren op de dingen waar ze goed in zijn: onderwijs en begeleiding.
Voor het LRP was het een turbulente maand, maar het lijkt er op, dat alles weer volop op de rails staat, en ons enthousiasme voor dit project is alleen maar toegenomen.
Al met al gaan we met een goed gevoel terug naar Nederland. En met dit goede gevoel besluit ik Puck’s Dagboek 2011.

Woensdag 16 maart 2011

Vandaag weer een rondleiding op de school. Golfvrienden van Hoenshuis zijn op rondreis in Zuid Afrika en doen 4 dagen Somerset West. Een afspraak is gemaakt. Om 10 uur bij het Lord Charles Hotel, en dan naar de school. Het loopt echter helemaal mis. Wij wachten bij het hotel, zij elders. Later horen we dat ze Paul en Doris ontmoet hebben in de Waterstone Shopping Mall, maar de rondleiding gaat dus de mist in. Ontzettend jammer, we zijn zo trots op onze school en willen het graag laten zien, vooral aan onze sponsors.

Sietse is ’s middags weer weg. Hij heeft een gesprek, samen met Piet, met Dave Skeeles, tot 1 maart 2011 de penningmeester van Tereo Zuid Afrika. Dave is sinds kort met pensioen en gaat binnenkort Somerset West verlaten. Piet en Sietse willen nog graag even afscheid nemen van Dave, een man die we al jaren kennen, die vanaf het begin bij Tereo betrokken was en een geweldige supporter van het LRP is. Jammer, dat hij vertrekt.

Donderdag 10 maart 2011

Sietse rent weer het huis uit voor Tereo. Piet en hij zien Colin weer voor hun wekelijkse vergadering. Als hij thuis komt heeft hij een goed bericht. Het LRP wordt a.s. maandag weer opgestart. De opstart zal nog voorzichtig zijn. De opvang van de kinderen zal worden gedaan door de nieuwe ‘teachers’, Innocent, Lilli en Anneke. Ze gaan er van uit, dat de meeste kinderen weer terugkomen en dan moet er eerst met hen worden gepraat. Ook moeten alle vrijwilligers nog worden geïnformeerd, moet het lesprogramma nog worden gecheckt en moeten, zonodig, de roosters worden aangepast aan de nieuwe situatie.

Colin heeft ons gevraagd, niet meteen de eerste dagen op de stoep van het LRP te staan, maar even te wachten, totdat alles weer op gang komt. Piet en Sietse hebben daarom afgesproken, dat we elkaar donderdag om 11.00 uur bij het LRP ontmoeten. Daarna gaan Sietse en ik afscheid nemen bij de school, want we gaan de maandag daarna weer terug naar Nederland. ’s Middags hebben we dan nog een meeting met Colin. Voor ons een afscheid, Piet en Marianne blijven nog een paar weken.

Vrijdag 4 maart 2011

Voor ons een drukke dag. We doen mee aan de ECHO Golfdag. Een golfwedstrijd op Erinvale. ECHO is een organisatie van de bewoners van de huizen op Erinvale Golf Estate. Zij noemen zichzelf Erinvale Care & Help Organization. Ze richten zich vooral op de steun aan studenten, die universitaire opleidingen volgen. Maar daarnaast verzamelen en verdelen ze kleding en huisraad voor de bewoners van townships, en steunen ze voedselprogramma’s (o.a. soepkeukens) voor diezelfde townships.

Ook enkele Nederlandse vrienden van ons doen dit jaar weer mee. Die komen vooraf koffie drinken bij ons thuis. Sietse is dan al weg, want hem is gevraagd om kennissen van Teun rond te leiden door de Tereo school. Dat is volgens hem allemaal prima gelopen en we hebben die middag een fijne golfwedstrijd, met prachtig weer, en ’s avonds een prima diner op de golfclub. En dat allemaal vanwege het goede doel. Zoiets zouden wij in Nederland ook maar eens moeten doen.

Maandag 28 februari 2011

Sietse heeft weer, samen met Piet, een afspraak met Colin, de voorzitter van het management team van Tereo. Hij zal hen bijpraten over de nieuwe situatie bij het LRP.

Sietse vertelt, dat het een vrij korte bijeenkomst was geweest. Het Tereo bestuur is bezig de personele problemen aan te pakken. Daarvoor is even tijd nodig, maar ze hebben al een aardig idee hoe het op korte termijn moet worden geregeld. Hun verwachting is, dat het LRP binnen enkele weken weer kan worden opgestart.

Ook hebben Piet en Sietse kennis gemaakt met de nieuwe penningmeester van Tereo, Chris Hinrichsen. Hij is een ervaren accountant, die veel werkt met NGO’s in de onderwijs- en charitatieve sfeer.

Maandag 28 februari 2011

Er breken nu een paar rustige dagen aan en we kunnen iets voor ons zelf gaan plannen.
Vanmiddag hebben Piet en Sietse een afspraak met het Tereo bestuur en blijf ik met een goed boek thuis.

De komende dagen worden er nog wat afspraken gemaakt om wat mensen rond te leiden, maar daarover dus later meer.

Zondag 27 februari 2011

Kerkbezoek. We gaan met Lloyd en Ricci naar een van de townships hier in Somerset. Lloyd en Ricci hebben een aantal jaren de Tereo organisatie gerund en zijn zeer goede vrienden van ons geworden, in vorige jaren heb ik hier al iets over verteld. Een groot deel van onze Tereo kinderen komt uit deze omgeving, waar je niet vrolijk van wordt. Op zondag speelt het leven zich op straat af, kleurrijk, maar de armoede druipt er af.

We bezoeken de kerk waar we twee jaar geleden ook zijn geweest en het is verrassend hoe ze ons weer ontvangen. We hebben speelgoed voor de kinderen meegebracht en ze reageren verrukt en de ouders ook. Ik ben alleen een beetje voorzichtig geworden met ‘huggen en kussen’, de kinderen hebben nog wel eens last van wormen en Lloyd raadt ons aan om vooral goed onze handen te wassen.

De kerkdienst is geweldig er wordt zeer luid gezongen en gebeden, oorverdovend. Ze hebben tegenwoordig ook een aantal microfoons en dat maakt het nog erger. De pastor nodigt ons uit om iets over ons zelf te vertellen maar ik zeg in het kort, dat ik heel veel bewondering heb voor de vrouwen in Zuid Afrika. De rol van de mannen is niet altijd even duidelijk, ze nemen hun verantwoordelijkheden niet zo nauw, en dus komt bijna alles op de vrouwen neer.

Na de dienst bezoeken we nog het gezin waar we twee jaar geleden de baby vonden die voor ons verborgen werd gehouden. Hij verkeerd in blakende welstand, fijn te zien. We verlaten de township en gaan nog even een lichte lunch te gebruiken en praten na. Een geweldige zondag ochtend.

Zaterdag 26 februari 2011

Tijd voor een nieuw bezoek aan de Country Craft Market. Daar kopen we meestal de kleine presentjes om op het bord te leggen bij ons benefietdiner. Ook worden daar enkele prijzen voor de tombola van deze benefietavond gekocht.

Hannie gaat weer mee, en we hebben afspraak met Piet en Marianne om elkaar op de markt te ontmoeten. Het is een prachtige, maar heel warme dag. De mannen willen niet mee, maar leveren ons ter plekke af. Rond 12 uur laten we ze onze aankopen zien en drinken een kop koffie en een glas wijn. Een gebruikelijke, en ook heel gezellige activiteit voor de zaterdagmorgen.

Onze aankopen vallen in goede aarde, we proberen altijd dingen te kopen die voornamelijk door vrouwen uit de townships zijn gemaakt. De enorme werkeloosheid laat zien dat zij op alle mogelijke manieren proberen de kost te verdienen en dat lukt soms aardig, ik laat ook altijd mijn bewondering blijken.

Het kralenwerk wordt met zeer veel precisie gemaakt, het is verfijnd werk. Ons oog is gevallen op schattige kleine poppetjes. We moeten flink afdingen want we hebben nog al wat nodig, maar het lukt en beide partijen zijn tevreden. Marianne ontfermt zich over de aankopen ze heeft gelukkig altijd ruimte genoeg in haar koffer. Iedereen tevreden en we maken ons op voor een rustige zaterdagmiddag.

Vrijdag 25 februari 2011

We hebben een afspraak met Colin Robb, de voorzitter van Tereo. Om 10 uur zijn we bij de padstal “The Farmhouse”, in het centrum van Somerset West. Piet en Marianne zijn er ook.

Colin vertelt de huidige stand van zaken bij Tereo. En het is dit keer best belangrijk. Allereerst vertelt hij, dat Charlie Bruintjies, de leider van het LRP, zijn ontslag heeft ingediend. Hij is vertrokken bij Tereo, omdat hij een politieke functie “als raadslid” wil proberen te krijgen bij de komende lokale verkiezingen in mei van dit jaar. We schrikken hier erg van, want Charlie is altijd een grote inspirator en regelaar van het LRP geweest. Zijn vertrek betekent dan ook veel voor het LRP. Het bestuur van Tereo wil de hele personele situatie nu opnieuw bekijken. Om dit mogelijk te maken is besloten om het LRP even stil te leggen. Het bestuur hoopt, dat binnen enkele weken het project weer “op de rails” staat.

Ik schrik hier toch wel van, en ik hoop, dat het LRP snel weer kan draaien. Er moeten natuurlijk begeleiders zijn, en dat is niet in een handomdraai te regelen. Maar toch, voor die kinderen is het belangrijk, dat het snel weer door gaat. We hebben foto’s gezien van het eindejaarsfeest in december. Het is geweldig om dan te zien, hoe succesvol het eerste jaar is geweest. De kinderen hebben die laatste schooldag aan hun verzorgers kunnen laten zien, wat ze konden. Hun werkstukken in de hal, prachtige jurken (zelf gemaakt), eten koken, muziek en zang. Het ziet er op de foto’s allemaal prachtig uit. De kinderen zijn goed op weg naar een beter leven, waarin ze hun eigen keuzes kunnen maken. Ik hoop, dat er heel snel een oplossing komt voor de problemen.

Colin heeft ook nog een andere mededeling. Het bestuur van Tereo Zuid Afrika heeft Siemens gevraagd om een andere partner te zoeken voor het Tereo Home. Het managen van het Tereo Home naast de School en het LRP wordt een te grote belasting. Siemens heeft al aangegeven met een andere partner door te willen gaan en zal blijven bijdragen in de financiering. Wij hebben als Vrienden van Tereo vrijwel geen financiële bijdrage aan het Tereo Home gegeven, maar ik vind het toch wel een beetje jammer. Het was zo leuk om met die kinderen te praten en te zien hoe de huismoeders ze verzorgden.

Inmiddels heeft Susan de Jager, de eigen Social Worker van Tereo, heel intensieve contacten met social workers van de overheid. Daardoor kunnen de Tereo kinderen zonder huisvesting, nu elders in overheidsinstellingen worden ondergebracht en begeleid. Gelukkig kan Tereo wel het onderwijs van die kinderen blijven verzorgen. Colin zegt, dat Tereo zich wil concentreren op haar onderwijskundige en opvoedende taken voor de beide doelgroepen (de “lagere school” en het LRP).

Al met al een vergadering, die best veel indruk op ons maakt. We praten met een kop koffie nog even na met Piet en Marianne. Die waren in november/december nog bij het LRP en werden ook verrast door het nieuws van Charlie’s vertrek. Toen Sietse en ik begin februari in Somerset West de eerste gesprekken hadden, voelden we wel, dat er iets aan de hand was, zeker na het gesprek met Charlie bij ons thuis. Maar het definitieve nieuws kwam toch best pittig aan. Maar we zijn vol goede moed en hopen, dat het allemaal weer snel goed komt.